"Als ik terug kon...."
Als ik terug kon in de tijd
niet voor eeuwig maar voor even
dan werd ik weer dat kind
zo van een jaar of zeven
-
Ik zou een boomhut bouwen
in een bos heel ver van hier
niet te groot en heel erg knus
met een plaatsje voor ieder dier
-
Buiten spelen, ik en de natuur
vrienden worden als het kan
het water, de lucht, de bomen, het mos
ik zou hen allemaal kennen dan
-
Vergeten wie ik geworden was
geen visite, neen, heel alleen
ontdekken wie ik van binnen ben
geen leugen erkennen, niet één
-
Dan zou ik vinden
wat ooit verloren ging
't geloof, 't vertrouwen dat God bestaat
en mij nooit of nooit verlaat
-
Als ik terug kon in de tijd
niet voor lang maar toch wel even
dan wist ik voor eeuwig en altijd
ik heb een trouwe vriend, voor 't leven
posted by tine @ 12:50 PM
1 comments
1 Comments:
Spontaan denk ik aan dat verhaal over de man die op zijn leven terugblikt en op zijn levenspad twee paar voetafdrukken ziet: één van hem en één van God. Op vele momenten echter ziet hij slechts één paar, en dit blijken dan tevens de moeilijkste en droevigste perioden uit zijn leven te zijn. Hij vraagt God waarom deze hem juist in tijden van hoogste nood verlaten heeft. Dan antwoordt Hij: "Ik hou van je en zou je nooit alleen laten. Dat je slechts één paar voetsporen zag, was omdat Ik je toen gedragen heb."
Niet dat ik zo godsdienstig ben, maar 't sprak me wel aan....
Post a Comment
<< Home