Als het kriebelt, moet je...

... krabben, of sporten, of een zalfje smeren, of wat was het nu weer?

Het doet er niet toe WAT, maar één ding is zeker, als je lentekriebels voelt, moet je IETS doen. Meestal kruipt er nogal veel tijd in het "nadenkproces" over wat ik het LIEFST zou willen doen (ik kan urenlang allerlei plannen "smeden" bijvoorbeeld, de wildste eerst) en wanneer ik dan eindelijk besloten heb wat ik zal gaan doen, is het vaak niet meer de moeite om er aan te beginnen. Weet je wel, dochter komt thuis van school, vertelt haar "dag-verhaal", patatjes wachten om geschild te worden, etc. etc. Niet getreurd echter, morgen is er weer een dag waarop ik met frisse, vernieuwde moed kan zitten filosoferen over hoe ik die kriebels het best omzet in enige praktische activiteiten!

• Zo heb je bijvoorbeeld mijn keukenplafond dat letterlijk "schreeuwt" om een laagje spiksplinternieuwe verf (al doe ik al meer dan een jaar alsof ik potdoof ben)
• De berging is aan reorganisatie toe; het is allemaal niet zo erg "handig" daar (maar ik ben er ondertussen eigenlijk toch al aan gewend geraakt, dus why bother?)
• De slaapkamer ja, dat is misschien een goed idee. Mijn kleerkast bevat "dingen" waarvan ik het bestaan waarschijnlijk al lang vergeten ben (alhoewel, Tine meisje, je wéét dat er ooit misschien nog een tijd komt dat je "retro" voor de dag wilt komen en dan komen die "dingen" misschien wel heel goed van pas. Dus neen, dan maar niet!)
• Het buitenonderhoud komt nog niet in aanmerking; ik ben immers een tamelijk "kouwelijk" typetje en begeef mij alleen maar vrijwillig naar buiten wanneer ik de garantie heb dat ik langs alle kanten bestraald zal worden door zonneschijn.
• Dan heb ik ook nog die immense logeerkamer (die ik twee lentes geleden helemaal leeg heb gemaakt omdat ik er "iets heel moois" wilde van maken!). Aangezien dit een uitstel-project is gebleken, ziet deze kamer er nog steeds hetzelfde uit : leeg en kaal en triestig. Dus ja, misschien zou ik mijn lentekriebels kunnen "omzetten" in de praktische energie die nodig is voor het opknappen van deze ruimte...

Maar laat ons dus eerst beginnen met het "verzamelproces".... De verfpotten, de borstels, wat krantenpapier en plastiekfolie (al ben ik een zeer proper meiske dat niet van "smossen" houdt, toch ben je maar beter op alles voorbereid) zal ik dus morgen eens allemaal "uitstallen", binnen mijn gezichtsveld, als aanmoediging zogezegd!

Alhoewel, daar valt me nu net te binnen dat er eerst wat "afschuurwerken" moeten gebeuren vooraleer ik met allerlei kleurtjes en zo kan beginnen experimenteren. En sorry, maar schuurpapier en ik, dat is niet direct de meest ideale combinatie... Ik zal dus nog wat extra dagen nodig hebben om me mentaal voor te bereiden op deze "lenteklus". Maar geen nood, ondertussen weet ik mezelf wel bezig te houden :-))

Schrijven in mijn blog lijkt me ook een nuttige activiteit... of niet? ;-)