Mijn t-shirts worden ongeduldig...

... en ik ook!

Ja, ik weet het, de lente "hangt in de lucht" maar blijkbaar toch veel te hoog voor mij om er grip op te krijgen en het ietsje dichterbij te brengen zodat ik er écht kan van genieten!

Toen ik vandaag door mijn keukenraam keek (jaja, dit is "a room with a view"), het groene gras en in de verte wat bomen (zonder bladeren echter!) zag, besprenkeld met wat zonlicht, wilde ik niets liever doen dan onmiddellijk naar buiten rennen om de natuur te omhelzen. Voor ik de daad bij de wens kon voegen, besefte ik gelukkig dat de natuur me waarschijnlijk zwaar zou teleurstellen en ik alleen maar "nat en koud" zou worden...

Dus bleef ik wijselijk àchter het glas, dromend van wat binnenkort (héél binnenkort?) komen gaat. En terwijl ik daar mee bezig was -ik had niet echt dringender dingen te doen- verplaatste mijn aandacht zich naar het vuil dat op mijn ruiten "kleeft" (Hopelijk ben ik niet de enige die absoluut geen nut ziet in het kuisen van vensters tijdens de winter!) Deze aandachtsverschuiving is wat men noemt "terug in de realiteit in minder dan één seconde"... Een dilemma drong zich onvermijdelijk op :

• Zal ik mijn kuisprodukten bijeen grabbelen, mijn moed bewijzen (aan mezelf) en de kou trotseren om dit klusje even snel te klaren?
• Of zal ik blijven waar ik ben, de "harde feiten des levens" negeren, mezelf wijsmaken dat het toch weldra zal regenen en mijn ruiten dus door moeder natuur in hoogsteigen persoon zullen gereinigd worden (al was het maar als een speciale "geste" omdat ze me zo lang op de lente doet wachten)?

Wie wil weten welke keuze ik uiteindelijk gemaakt hebt, zal een trouwe fan van dit blog moeten worden. Wanneer je mij beter leert kennen, zal je de uitkomst van dergelijke dilemma's waarschijnlijk gemakkelijk kunnen raden ;-)