Geen vaarwel maar tot ziens...

Alles heeft een zin, een bedoeling, maar alles heeft ook een bepaalde duur...
-

Het (bijna) dagelijks schrijven van deze "rubriekjes" heeft me heel veel deugd gedaan, maar ik weet dat het tijd is om dit blog achter mij te laten . Het voelt aan als afscheid nemen van een vriend... Zonder spijt echter, maar met een dankbaar gevoel! Niet alleen omwille van de positieve reacties die ik mocht ontvangen (en die mijn hart verwarmden) maar ook omwille van de functie die dit "internet-dagboek" (want dat was het toch een beetje) in mijn eigen leven heeft gehad.

Mezelf "kenbaar" maken op deze manier, was een soort voorbereiding. Want zonder dat ik het écht besefte, leefde er binnenin een grote aarzeling...

Al heel erg lang (verschillende jaren om precies te zijn -zij het met inlassing van ruime "rust"perioden) ben ik ondertussen immers al bezig met het schrijven van mijn eerste boek. Hoe vaak ik ook nog een soort "deadline" voorop stelde, steeds maar weer moest ik deze opschuiven, omdat ik ondervond dat ik -om voor mij onduidelijke redenen- niet verder geraakte.

"Dankzij" dit blog-schrijven weet ik nu waar het schoentje wrong... Het ontbrak mij aan voldoende moed en zelfvertrouwen, waardoor mijn boek eigenlijk niet mocht voltooid worden. Immers, vanaf dat moment kon ik de confrontatie niet meer uit de weg gaan; vanaf dat moment moest ik effectief stappen zetten naar uitgeverijen toe, naar publicatie toe. En blijkbaar wist iets in mij maar al te goed dat ik daar nog niet "klaar" voor was...

-

Het leven zélf heeft klaarheid gebracht in een hoop zaken waar ik maar geen vat leek op te krijgen. Het resultaat is groei, zowel in zelfvertrouwen als in zelfrespect.

Ondertussen ben ik dus waar ik al heel erg lang WILDE zijn : op de plaats waar ik zonder meer kan zeggen "dit ben ik" (of althans "dit ben ik geweest"). Het lijkt een nieuw begin, terwijl het dat natuurlijk niet echt is. Het is gewoon een punt in de tijd, maar voor mij voelt het aan als een VERTREKPUNT, omdat ik maar al te goed besef dat ik heel erg lang gewoon ben blijven stilstaan...

-

Dit blog zal nog even mogen blijven bestaan... Maar er zullen geen nieuwe bijdragen meer "geleverd" worden. Ik zie mezelf nu op een ander pad staan, met duidelijke doelen voor ogen. En die ga ik nu realiseren :-)

Maar je hoort dus nog van mij... ;-)